Slecht rapport? Een straf is misschien niet het beste antwoord

Op zoek naar intrinsieke motivatie

« Een slecht rapport kan een bron van spanning zijn » legt Jo Voets uit. Als ouder wil je graag dat je kind slaagt op school. En als dat niet lukt, word je ongerust, maak je je zorgen, voel je misschien frustratie. En dat is helemaal ok!

Alleen, hoe reageer je daarop? Met een lichte of zware straf bereik je waarschijnlijk niet het gewenste resultaat, zeker niet als je zoon of dochter al wat ouder is. Om echt vooruitgang te boeken, moet je op op zoek naar de intrinsieke motivatie van je kind: en daar kan jij hem of haar zeker bij helpen!

Sturen, steunen, stimuleren

Sturen, steunen, stimuleren, kortweg S-S-S, zijn drie pedagogische vaardigheden essentieel voor een krachtdadig antwoord op het slechte rapport van je zoon of dochter.

1. Sturen: als ouder geef je grenzen aan, limieten waarbinnen je kind kan doen en laten. Zo geef je je kind een veilig kader waarbinnen hij of zich zich kan ontwikkelen en beetje bij beetje zelf beslissingen kan nemen. Naarmate je kind ouder wordt, zijn die grenzen steeds meer het resultaat van onderling overleg.
2. Steunen: het is belangrijk dat je kind jouw betrokkenheid voelt. Als school voor jou belangrijk is, zal het ook voor hem of haar belangrijk worden.
3. Stimuleren: samen op zoek gaan naar werkbare oplossingen waar zowel jij als je zoon of dochter achterstaan. Vertrekkende vanuit de krachten en talenten van je kind, natuurlijk.

Een groeiende nood aan autonomie

Hoe ouder kinderen worden, hoe groter hun nood aan autonomie. Bij jonge kinderen hebben de ouders tot 80% invloed op het doen en laten van hun kind. Bij tieners daalt dat percentage tot zo’n 20%: ze zijn dan al voor een groot deel ‘gevormd’ en ook de vrienden krijgen meer invloed.

Net daarom is een straf waarschijnlijk niet het beste antwoord op een slecht rapport: hoe ouder je kind wordt, hoe minder je zijn of haar gedrag kan beïnvloeden via straf.

Bij die evolutie is de relatie met de ouders heel belangrijk. Kinderen ontwikkelen zich het best vanuit een warm gezin, een plek waar ze zich helemaal thuis voelen, waar ze gewaardeerd en geliefd zijn. En dat is precies dat wat bij SOS Kinderdorpen biedt aan kinderen die niet bij hun ouders kunnen opgroeien.

Hoe reageer je bij een slecht rapport?

Komt je kind thuis met een slecht rapport? Dan is hij of zij waarschijnlijk zelf ook ontgoocheld in zichzelf. Boos worden, heeft dan weinig zin. Begrip tonen en troost bieden, des te meer! En de nadruk leggen op wat er wel goed is in het rapport! Samen op zoek gaan naar oplossingen: dat is iets voor morgen, wanneer de eerste emoties wat gemilderd zijn en jullie hoofd helder is. De volgende dag, kan je deze stappen volgen:

1. Ga samen op zoek naar het probleem: vanwaar komen de slechte resultaten? Wat is de oorzaak?
2. Wat zijn mogelijke oplossingen?Een studierichting die beter aansluit bij de interesses van je zoon of dochter? Een betere balans tussen voetbal en school? Tijd vrijmaken om huiswerk te doen? Waar kunnen wij als ouders je mee helpen?
3. Kom samen tot een besluitwaar iedereen zich goed bij voelt. En maak duidelijke afspraken die iedereen wil naleven.

Help je kind vooruitgang boeken

Op zoek gaan naar de intrinsieke motivatie van je kind zal dus waarschijnlijk beter werken dan te straffen. Zo houd je zoon of dochter controle over zijn of haar eigen leven. Sturen, steunen, stimuleren, zo help je je kind om gezond groot te worden en op te groeien tot een sterke, autonome volwassene die zich goed in zijn vel voelt, en bovendien heeft geleerd hoe problemen zelf aan te pakken en te leren uit mislukkingen. Sterk, toch?